– dit verslag van de tournee van De Vader verscheen oorspronkelijk op Facebook –
GISTEREN APELDOORN. Volle zaal! Ging goed, Drie collega’s zaten vast in trein, arriveerden gelukkig precies op tijd. Er werd gehoest als nooit te voren, ik ben terug gaan hoesten, vrij agressief, hielp wel, voor even. Vond mezelf een hele held dat ik de moed opbracht om op die manier te protesteren. Ooit werd in Enschede in de Maan voor Misdeelden van O’Neill (in de vijftiger jaren een indrukwekkende voorstelling van de Haagsche Comedie) zo hardnekkig gehoest, dat Paul Steenbergen na het applaus het publiek als volgt toesprak: “Dames en Heren wij zijn u dankbaar voor het applaus maar begrijpen niet dat u iets van de voorstelling heeft kunnen horen. Om er zeker van te zijn dat u een goede herinnering kunt bewaren aan onze voorstelling gaan wij de voorstelling nog een keer voor u spelen!” Voor iemand de gelegenheid kreeg om uit de zaal weg te lopen, ging direct daarna het zaallicht weer uit en begonnen de vier spelers van voren af aan. Dat was de nacht dat mijn vader pas in de vroege ochtend thuiskwam want hij speelde ook in die voorstelling. Uit de eerste hand heb ik dus dit verhaal. Hierbij laat ik het voor vandaag. Straks naar Amersfoort dat bijna helemaal vol schijn te zijn. Ons clubje is wel
gezegend, dat beseffen we ook ten volle.