Vandaag kwam de filmfamilie bij elkaar die in de komende maanden De Held naar de roman van Jessica Durlacher gaat spelen. Plek van samenkomst was een villa in Baarn waar we een groot deel van film in de komende maanden zullen opnemen. Menno Meyes ( Het Diner) regisseert en heeft samen met Jessica Durlacher het scenario geschreven. Monique Hendrikx, Fedja van Huet, Kitty Courbois en Susan Visser spelen er onder anderen in mee. Het script werd doorgenomen, de kleding besproken, we werden gegrimeerd en hebben familiefoto’s gemaakt. We hadden ons allemaal goed voorbereid waardoor de alle ideeën die Menno over zijn film in wording vertelde door ons vertaald konden worden naar de rollen die we er in moeten gaan spelen.
In een lunchpauze drong het bericht door van de aanslag in Ankara en de onaanvaardbare uitspraken van Zijlstra over de asielzoekers tot me door en weer werd ik met mijn neus op de werkelijkheid gedrukt die alle inspanningen om een ingrijpende film te maken die ook zijn bron in een alles vernietigende oorlog vindt, zo intens betrekkelijk maakt. En dan zet je je er overheen en gaat verder in het noodzakelijke proces van elkaar een beetje beter te leren kennen, met de een haal je herinneringen op aan eerdere samenwerkingen, met de ander die je minder goed kent zoek je aansluiting in smaak of ideeën; ten slotte zullen we straks heftige intense scenes moeten spelen, het is al heel bijzonder dat de regisseur ons deze gelegenheid biedt. Ik ben erg verguld met de rol die ik de komende maanden vorm moet proberen te geven, daar zal ik in volgende verslagen wel wat dieper op ingaan. Het duurt immers nog tot in de herfstvakantie dat we beginnen en tot die tijd en ook nog daarna en tussendoor zal ik al mijn energie moeten geven aan de derde klas van de Theaterschool met wie ik de vijfde acte uit Shakespeare’s Troilus en Cressida instudeer. Never a dull moment.
