Na Haarlem (uitverkocht) en gisterenavond Delft (uitverkocht) is er een einde gekomen aan de 2019-versie van Beckett’s Eindspel. Tegelijkertijd opgelucht en een gevoel van jammer! Opgelucht omdat het een zware inspanning was, jammer omdat in die tekst nog zoveel te ontdekken was. Als Theater Rotterdam het repertoire systeem van ITA zou aanhangen dan zouden we deze voorstelling nog tot in lengte van jaren kunnen spelen, maar ja, ze hebben andere plannen. Misschien na de vacantie nog een paar, zou ik wel fijn vinden, kunnen we er nog verder mee komen. Verslag van de twee laatste vrst. volgt nog. Eerst beetje uitslapen.
